با خار به واژن ام بخيه زد

واريس ديری، "گل صحرا"، يکی از آن زنان است؛ کسی که به صدای بچه ها تبديل شد. او در سال 1965 در سومالی به دنيا آمد و در نوجوانی به لندن رفت. در آنجا بود که زيبايی او توسط عکاس مد "ترنس داناوان" کشف شد و خيلی زود به مانکنی مشهور تبديل گردید. گفتگوی زارا مجيدپور با واريس ديری، مانکن، هنرپيشه، نويسنده و فعال حقوق کودکان, ٦ آبان ١٣٩٢   شهرزادنیوز: سالهاست که سومالی با خبرهایی چون کشور سياسی بی ثبات، تجاوز، گرسنگی، دزدان دريايی و به تازگی گروه شبه نظامی الشباب - گروهی که با القاعده گره خورده - همراه است. اما در ميان اين هرج و مرج زنانی زيبا، هنرمند، باهوش و روشنفکر قد کشيده و تصوير ديگری از کشورشان را به جهانيان ارائه می نمایند. واريس ديری، "گل صحرا"، يکی از آن زنان است؛ کسی که به صدای بچه ها تبديل شد. او در سال 1965 در سومالی به دنيا آمد و در نوجوانی به لندن رفت. در آنجا بود که زيبايی او توسط عکاس مد "ترنس داناوان" کشف شد و خيلی زود به مانکنی مشهور تبديل گردید. به عنوان هنرپيشه نیز در يکی از فيلم های جيمز باند با عنوان "روزهای روشن زندگی" ايفای نقش کرد. واريس درکتابی به نام "گل صحرا" داستان زندگی خود را به رشته تحرير درآورده است. او همچنين عليه ختنه زنان مبارزه می کند.   با واریس ديری گفتگو نموده و او به سئوالاتم پاسخ داد:   به روزی برگرديم که ختنه شدی. آن روز چه بر شما گذشت؟   مادرم مرا از اردوگاه صحرايی به صحرا برد. جايی که پيرزن ختنه کننده را ملاقات کرديم. در حالی که مادرم مرا نگه داشته بود، پيرزن لبه های داخلی و خارجی فرج و کليتوريسم را با تيغی بريد و با تيغ های يک بوته، واژن ام را بخيه زد. او فقط سوراخ خيلی کوچکی برای ادرار کردن باقی گذاشت. من سه ساله بودم و هيچ کس نمی تواند دردی را که کشيدم حتی تصور کند. آن بدترين شکنجه ای است که می توان به دختر بچه ای اعمال نمود. روزها با تب خيلی بالا و با بی هوشی مداوم برای زنده ماندن مبارزه می کردم. خواهر بزرگم بعد از ختنه شدنش زنده نمانده بود؛ مثل خيلی از دخترهای ديگر. با اين که من دختر بچه ای بيش نبودم، می دانستم که اين کار درست نيست و روزی عليه اين جنايت مبارزه خواهم کرد. اما نمی دانستم کجا، کی و چگونه.   در سن سيزده سالگی زمانی که می خواستند شما را به اجبار به پيرمردی شوهر دهند، از خانه گريختی. برای دختری بسيار جوان می بايست بسيار دشوار باشد که سنت های کشور سنتی چون سومالی را به چالش بکشد. چطور اين کار را کردی؟   تنها شانسی که برای من وجود داشت، فرار از خانه بود. سنت ها گاه چيزهای زيبايی هستند و گاه بسيار مضر. سنت هایی چون ختنه و مثله کردن جنسی زنان، ازدواج اجباری و جنايت های ديگر عليه زنان می بايست متوقف شود. اين ها به زنان و جامعه ای که زنان در آن زندگی می کنند آسيب می رسانند. جوامعی که قادر نيستند سنت های آسیب رسان را متوقف نمايند، به جوامع بسيار فقير با کمترين ميزان سواد در دنيا اختصاص دارند. آموزش کليد حل اين مشکل است. روزانه هشت هزار دختر بچه مثله جنسی می شوند. چگونه می توان اين عمل غير انسانی را متوقف ساخت؟   همان طور که قبلا هم گفتم، آموزش کليد حل اين مشکل است. بسياری از مردم آن کشورهایی که دخترانشان را مثله جنسی می کنند بيسواد هستند. پدر و مادرها از فرستادن دخترانشان به مدرسه امتناع می ورزند؛ چون دخترها را با پسرها برابر نمی دانند. علاوه براين ما به قانون نيازمنديم. قانونی که اگر کسی از آن سرپيچی نمود، به پای ميز محاکمه کشیده شود وگرنه اين مساله جدی گرفته نمی شود. جامعه بين المللی، دولت ها و رهبران مذهبی با نفوذ از کمک و حمايت از اين دخترها امتناع می ورزند. تلاش آنها در اين زمينه به صورت مضحکی ناچيز است. من نمی فهمم چرا آنها اين قدر از زن ها متنفر هستند. بدون زنان آنان به وجود نمی آمدند. اما همه چيز در تغيیر است، به خصوص جوانانی که با اين اعمال جنايی مخالفند. بسياری از آنان از طريق اينترنت به رسانه های اجتماعی دسترسی دارند. ما دو ميليون نفر در رسانه اجتماعي مان داريم. کسانی از آفريقا، آسيا، دنيای عرب، اروپا، آمريکا و استراليا. همه چيز در حرکت است.   شما بنيادی داريد به نام گل صحرا. در اين بنياد چه کار می کنيد؟ اسم بنياد گل صحراست، اسمی بر گرفته از اولين کتابم که در سال 1997 منتشر شد و فيلمی که در سال 2009 با همان نام ساخته شد. ما از طريق بالا بردن آگاهی به صورت بين المللی عليه مثله جنسی زنان مبارزه می کنيم. ما دختران در خطر ختنه شدن را از مثله شدن نجات می دهيم و برای قربانيان مثله جنسی شده امکانات جراحی فراهم می کنيم. شما می توانيد همه اين اطلاعات را در وب سايت ،  توئيتر ، فيسبوک  ويوتوب    پیدا کنيد.   اگر روزی شما رئيس جمهور سومالی شويد، چه برنامه ای برای کودکان داريد؟   می گذاشتم در صلح و آرامش بزرگ شوند. برای همگي شان امکان مدرسه رفتن را فراهم می کردم و مانع انجام ختنه ی زنان و آزار و اذيت کودکان و زنان می شدم. به کودکان ياد می دادم که همديگر، طبيعت و جهانی که در آن زندگی می کنند، را دوست بدارند و به آن احترام بگذارند.