شکستن سکوت و آموزش، کلید برخورد به خشونت وتجاوز

مصاحبه زارا مجيدپور با اليسون بوتا، نویسنده آفریقای جنوبی

٣٠ مهر ١٣٩٠

شهرزادنیوز: "‌در دسامبر1994 توسط دو مرد به ضرب چاقو ربوده و مورد تجاوز جنسی و حمله ضربات چاقوی آنان قرارگرفته و سپس به حال خود رها شدم تا بميرم. آن دو مرد بعدها دستگير‌ و به حبس ابد محكوم شدند. جراحاتم بسيار شديد بود؛ 36 ضربه چاقو در ناحيه شكم و 16 بريدگي در اطراف گردنم. من درحالي كه با يك دست روده‌هايم را داخل شكمم نگاه داشته بودم و سرم را با دست ديگر، افتان و خيزان خود را به جاده ای در آن نزديكی ها رساندم." نقل قول از صفحه فيسبوک اليسون.

به سختی می توان باور نمود كه اليسون توانسته باشد از چنان حمله وحشتناكي جان به در ببرد، اما او زنده ماند. او زنده ماند تا داستانش را با طيف وسيعی از مخاطبانش در بيش از 20 كشور درميان گذارد.

اليسون بوتا در شهر ساحلی كوچك پورت اليزابت در آفريقاي جنوبي چشم به جهان گشود و در همان جا پرورش يافت. در سال 1997 ازدواج نمود و در سال 2003 پسرش به دنيا آمد. اليسون دو كتاب به رشته تحرير درآورد. اولين كتابش با عنوان "من زندگی دارم: سفر اليسون" در سال 1998 منتشر شد و دومين كتابش "برای لحظات سخت: دفتر وقايع بازمانده اليسون" در سال 2002.

اخيرا با اليسون بوتا مصاحبه کوتاهی انجام داده و سئوالاتی را مطرح نمودم:

شما يکی از اولين اشخاصی بوديد که با مطرح کردن داستانتان الهام بخش مردم در آفريقای جنوبی و گوشه و کنار جهان بوديد. چه چيزی باعث شد که شما در اين مورد سخن گفته و در باره آن کتابهایی به رشته تحرير درآوريد؟

اليسون بوتا: خوشبختم كه هرگز از آنچه بر من گذشت احساس گناه نكرده‌ام. مي‌دانستم كه يك قرباني بوده‌ام. همچنين تشخيص دادم كه اگر آن را با ديگران در ميان گذارم، سايرين مي‌توانند از تجربه ام بياموزند. برايم اين انتقال تجربه از جمله سخنراني و نوشتن کتاب ها به صورت يک حرفه ی تمام‌وقت درآمد. حالا مي‌دانم كه مزاياي تجربه حقيقي‌ام از بدي‌هاي آن خيلي بيشتر بوده‌است.

آفريقاي جنوبي داراي بالاترين نرخ قتل و تجاوز در جهان است. به عقيده شما و به عنوان شهروند این کشور راه‌حل‌ اين‌معضل را در چه می دانيد؟

اليسون: يك راه كليدي آموزش است. زنان به طور سنتي چنين آموخته اند که درباره ی چنين تجاوزاتی سكوت پيشه نمايند. ما با حرف زدن، آموزش و آگاهي‌رساني می توانيم جامعه را براي رويارويي با واقعيت آنچه كه رخ مي‌دهد بيشتر تحت فشار بگذاريم تا بدين وسيله جامعه به خوبی دريابد كه نمي‌توان از اين مساله چشم پوشی نمود. همچنين اعتقاد دارم كه قاتلان و متجاوزان کسانی هستند كه براي خود و براي نوع بشر ارزش چندانی قائل هستند. ما مي‌توانيم با استفاده از نظام آموزشي مدارس، ارزش منحصر به فرد يكايك افراد را به جوانان آموزش دهيم.

در بسياري از كشورها، به‌ويژه كشورهاي سنتي، زنان مورد تعدی قرار گرفته احساس گناه مي‌كنند. برخي چنان باور دارند كه تعدی تقصير آنان بوده‌ و به همين دليل هرگز سكوتشان را در رابطه با آنچه برايشان رخ داد نمي‌شكنند. توصيه شما برای اين دسته از زنان چيست؟

اليسون: برخي جوامع در رابطه با برخي از جرائم بسيار بي‌رحم و غيرپذيرا هستند. اين دسته از باورها می بايست به‌چالش كشيده‌ شود تا زنان از شهامت بيان آن چه بر سرشان آمده برخوردار شوند. در وهله ی اول، توصيه ام به اين دسته از قربانيان آن است كه دست به يك انتخاب‌شخصی بزنند كه آنان از آسيب و آزاری كه برايشان پيش آمده بزرگتر هستند. به دين وسيله در زندگيشان به مساله تجاوز و تعدی بيش از آنچه مستحق است قدرت نمی بخشند.

چگونه می‌توان در جوامع سنتی در باره ی تجاوز و كمك‌رسانی به قربانيان آموزش داد؟

اليسون: ايجاد تغيير در جامعه‌ای كه اعتقاداتش ريشه در سنت و يا مذهب دارد مشكل است. امروزه با وجود اطلاعات فراوان و مطالعات قابل دسترس، حقيقتاً هيچ بهانه‌ای برای عدم آگاهی وجود ندارد. متاسفانه اغلب قربانيان و يا وابستگان آنان از روی احساسات شديد تأكيد بر آن دارند كه اين اطلاعات بايد به واسطه رهبران جامعه‌شان ملاحظه شده و مورد‌توجه قرار‌گيرد.

اهداف شما از برنامه ی مبارزه با مسئله تجاوز و آموزش در اين زمينه چيست؟

اليسون: تصور مي‌كنم اشتباه متوجه‌ شده‌ايد. من بدان مفهوم برنامه ای برای مبارزه با مسئله تجاوز و آموزش در اين زمينه ندارم. من داستانم از تجاوز و غلبه بر بدبختی را با طيف وسيعی از مخاطبان در ميان مي‌گذارم و اميدوارم اين اقدام به طور كلی آگاهی جامعه‌ را از مسئله تجاوز ارتقا بخشد. می بايست در باره تجاوز و تعدی همچون ساير جرايم به صراحت سخن گفت. هدف اوليه ام این است كه به مردم بياموزم که آنان می توانند بر مصيبت پيش آمده كنترل داشته باشند و در رابطه با چگونگی واکنش در برابر آن "حق انتخاب" دارند


.

Breaking the silence and education is the key to dealing with violence and rape

An interview with Alison Botha by Zara Majidpour

“It was in December 1994 when I was abducted at knifepoint, raped, attacked and left for dead by two men who were later caught and jailed for life. My injuries were severe - 36 stab wounds to my abdomen and 16 cuts across my throat. Holding my intestines in with one hand and my head on with the other, I crawled and stumbled to a nearby road.” Quote from Alison’s Facebook page.

It is hard to believe that Alison could survive from such a horrific attack but she did. She survived to share her story with a wide range of audiences in over 20 countries.

Alison Botha was born and raised in Port Elizabeth, a small coastal city in South Africa. She married in 1997 and in 2003 she gave birth to her baby boy. She has written two books. Her first book “I have life: Alison’s journey”, published in 1998 and second book “For the tough times: Alison’s survivor’s journal” published in 2002.

I interviewed Alison Botha recently and I ask these questions:

Question: You were one of the first South Africans who inspired people in South African and around of the world with your story. What inspired you to talk and write books about it?

Alison Botha: I am lucky that I never felt guilty about what happened to me – I knew I was a victim. I also realized that others could learn from my experience if I shared it with them. This grew to a full-time speaking business and my books. I now know that far more GOOD has come out of what happened to me than the BAD of the actual experience.

Q: South Africa has the highest rate of murders and rape in the world. As a South African, what do you believe are the solutions for that?

Alison: Education is key – women have traditionally been taught to keep quiet about such abuse. The more we force society to face the reality of what is happening by talking, educating and announcing, the more society will understand that it is a problem that cannot be ignored. I also believe that murderers and rapists are people who have little value for themselves or humans in general – we could use the school system to educate youngsters of the unique and valuable importance of each individual.

Q: In many countries, especially traditional countries, when women are raped, they fall into sin and some believe that the rape was their fault. They never break the silence of what happened to them. What is your advice?

Alison: Some societies can be very cruel and unaccepting of certain crimes. These beliefs should be challenged in order to give these women a voice and recognition. Even so, my advice in the immediate to such victims, would be to make the personal choice to be greater than the trauma they have suffered – to not give the rape any more power over their lives than it deserves.

Q: How can you educate these traditional societies about rape and assisting rape victims?

Alison: It is difficult to change a society with its beliefs are based on tradition or religion. However, there is so much information available these days and studies that have been done that there is really no excuse for a lack of knowledge. Un fortunately, it is often the victims themselves, or their immediate loved ones, who will be passionate enough to insist that this information be seen and considered by the leaders of their society.

Q: What are your goals with your rape education program?

Alison: I think you have misunderstood - I do not have a ‘rape education program’ as such. I share my own story of rape and overcoming adversity with a wide range of audiences, which I hope brings more awareness of rape to the society in general. It is something that I feel should be able to be talked about just as openly as any other crime. However, my primary goal is to teach people that they have control over whatever adversities befall them – that they have the CHOICE how they respond.


This interview was translated into Persian (Farsi) and published in Shahrzadnews website