Friday, May 30, 2008
رويترز- سرپناهگاههای مهاجران آفريقائی در آفريقای جنوبیThursday, May 29, 2008
Saturday, May 24, 2008
Wednesday, May 21, 2008
تجاوز، کابوس مردان زندانی
عکس از مارک رندرس - زندانی ای در کنگو2008-05-21 نویسنده زارا مجید پور
شهرزاد نیوز: تجاوز جنسی به مردان در طول تاريخ و در بين ملت‌های مختلف همواره وجود داشته است. در برخی از فرهنگ‌های کهن جنگجويان فاتح صاحب حق ويژه‌ای می‌شدند که بر اساس آن می‌توانستند به مردان دشمن شکست خورده تعدی نموده و انجام چنین کاری حتا باعث افتخار و مباهات‌شان نیز بود. اين که چرا از تجاوز به زنان به راحتی سخن به ميان می آيد اما به مسئله‌ی تجاوز جنسی به مردان چون رازی مگو برخورد می‌شود احتمالن ريشه در تابو بودن آن نزد مردم دارد
زندان يکی ازمکان‌هایی است که تجاوز در آن به راحتی صورت می‌پذيرد و هر اندازه که مديريت زندان فاسد و نالایق‌تر باشد وسعت هتک حرمت انسان‌ها نيز بيشتر خواهد بود. زندان‌های کشورهای آفريقایی برای برخی از مردم که هرگز پشت ميله‌های آن محبوس نبوده‌اند هميشه با ترس همراه است، ترسی که بخشی از آن ريشه در تجاوزهای جنسی دارد
به کمک دوست وکيلی امکان گفتگو با دو زندانی سابق برايم فراهم می‌شود. "وُوسی" اهل آفريقای جنوبی است و "جوزف" تبعه‌ی کنگو و مقيم آفريقای جنوبی. وُوسی مرد جوان سياه‌پوست با آن قامت بلند و هيکل تنومندش 19 ساله بوده که به جرم سرقت مسلحانه به زندان افتاده و پس از سپری کردن 10 سال از عمرش پشت میله‌های زندان، در حال حاضر از طریق نقاشی ساختمان و باغبانی امرار معاش می‌کند
جوزف نيز چون وُوسی به جرم سرقت مسلحانه ده سالی را در يکی از زندان‌های آفريقای جنوبی به سر برده است. او هم‌چنين يک سال حبس در کشورش کنگو را نيز در کارنامه‌ی خود دارد. جوزف 43 ساله در پاسخ به اين سئوال که برای گذران زندگی خود چه می‌کند؟ پاسخ می‌دهد: "هر کاری که بتونم ازش پولی به دست بيارم...هر کاری
آمار روشن و درستی در مورد ميزان تجاوز جنسی به مردان وجود ندارد. شرم و خجالت و يا ترس قربانيان از شکايت عليه متجاوزين را می‌توان از مهم‌ترين دلايلی دانست که سبب می‌گردد آمار اين جنايت‌ها در جایی ثبت و ضبط نگردد. اما گفته می‌شود که اين گونه روابط در زندان‌ها کاملا عاديست. وُوسی علت چنین روابطی را این طور استدلال می‌کند : "تو زندون مردا، زنی وجود نداره، به همين خاطر مردا با هم رابطه‌ی جنسی برقرار می‌کنن
طبق گفته‌ی جوزف، همه‌ی تجاوزها ريشه در نيازهای جنسی افراد ندارد و گاه زندانيان به هدف قدرت‌نمایی به چنين کارهای اقدام می‌کنند. وُوسی نيز گفته‌ی او را تائيد می‌کند و ادامه مي‌دهد: "همین طوره، دلايل فرق می‌کنه. بعضیا فقط به این خاطر به یکی تجاوز می‌کنن که بقیه حساب کار دستشون بیاد. وقتی هم که کسی مورد تجاوز قرار می‌گيره خبرش خيلی زود تو همه‌ی بندها پخش مي‌شه و همين باعث می‌شه که از طرف افراد دیگه هم مورد تجاوز قرار بگیره. اما می‌دونین، هيچ چی خطرناک‌تر از باندها نيست. اونا از راه‌های مختلف مث تهديد به قتل يا استفاده از داروی خواب‌آور طرف رو شکار می‌کنن و بعد به طور دسته جمعی بهش تجاوز می‌کنن.”
با توجه به اين که در آفريقای جنوبی از هر 5 نفر يک نفر به ايدز مبتلاست می‌توان اين گونه نتيجه گرفت که ويروس اچ آی وی در زندان‌ها به سهولت در حال گسترش است. سئوالی که پيش می‌آيد اين است که آيا اين مساله برای زندانيان اهميتی دارد؟ وُوسی بلافاصله پاسخ می‌دهد: "فکر می‌کنید برای کسی که این کار رو می‌کنه مهمه که طرفش ايدز داره يا نه؟ وقتی خارج از زندون از کاندوم استفاده نمی‌کنند انتظار دارید توی زندون از کاندوم استفاده کنن! برای خیلی‌ها داشتن يا نداشتن ايدز اصلا فرقی نداره
در جواب این سئوال که با توجه به فرهنگ حاکم در داخل زندان، چه کسانی می‌توانند سالم از زندان خارج شوند؟ وُوسی می‌گويد: "معمولا مردای قوی و تنومند به خاطر قدرت بدني‌شون دچار مشکل نمي‌شن و به همين دليل بعضی از زندونی‌ها که از نظر فيزيکی چندان قوی نيستن ترجيح می‌دن با يکی از مردهای قوی هيکل رابطه داشته باشن. کسی که ضعیفه در قبال در اختيار گذاشتن بدنش به فرد قوي‌تر تحت حمايت و حفاظت او قرار مي‌گيره و همین باعث مي‌شه خطرتجاوز از طرف زندونی‌های دیگه به خصوص اعضای باندها خيلی کم بشه
جوزف با تأیید گفته‌های وُوسی ادامه مي‌دهد: "زندون برای جوونا خیلی خطرناکه، به خصوص اگه جثه‌شون کوچیک باشه. اونا برای متجاوزينی که سال‌هاست تو زندون به سر می‌برن شکارهای قابل توجه‌ای هستن." از جوزف می‌پرسم چه فرقی بين زندان‌های کشور کنگو با زندان‌های آفريقای جنوبي وجود دارد؟ می‌گويد: "اگه قضیه‌ی تجاوز در کار نبود زندونای آفريقای جنوبی در مقايسه با زندونای کنگو مثل هتل‌های چند ستاره می‌مونن
و ادامه مي‌دهد: "البته همه‌ی رابطه‌های جنسی تو زندون به خاطر قدرت‌نمايی یا حمايت نيست ها، خيلی از اين روابط به خاطر نياز زندونیاس. خب وقتی دو نفر به خاطر نيازشون با هم وارد معامله مي‌شن که اين ديگه اسمش تجاوز نيست. تو کنگو که من يه سال حبس بودم، غذايی از طرف زندانبانان به زندونی‌ها داده نمي‌شد! خونواده‌ی هر زندونی برای فرد داخل زندون غذا می‌آورد، آن هم روزی يک بار. از تخت هم برای خوابيدن خبری نبود. لحاف و تشک زندوني‌ها هم از طرف خونواده‌ها تهيه مي‌شد. افراد بدون خونواده می‌بايست نيازهاشونو همون جا توی زندان حل مي‌کردند. مثلا در قبال گرفتن غذا يا پتو از یه زندونی ديگه بهش اجازه مي‌دادن تا باهاش رابطه‌ی جنسی داشته باشه. کاری که تو زندونای آفريقای جنوبی هم صورت می‌گيره، اما نه به خاطر غذا، بلکه برای سيگار يا نیازهای ديگه‌ی داخل زندون
در تلویزيون برنامه‌ای در باره‌ی قاچاق غير قانونی شامپانزه‌ها از کشور کنگو در حال پخش است. مرد انگليسی مصاحبه‌کننده از يکی از مسئولان آن کشور در مورد قاچاق شامپانزه‌ها سوال می‌کند. مرد کنگویی توضيح مي‌دهد که در قبال قاچاق اين حيوان، فرد قاچاقچی به سه ماه زندان محکوم می‌شود. مرد مصاحبه‌کننده با کمال تعجب می‌پرسد: "فقط سه ماه؟" مسئول کنگویی با لبخند معناداری پاسخ مي‌دهد: "سه ماه زندان در آفريقا به اندازه‌ی کافی طولانی نيست؟
توضیح شهرزاد نیوز: زارا مجیدپور مقیم آفریقای جنوبی است.
Monday, May 19, 2008
Tuesday, May 6, 2008
زن باکره مثل مبل نو می مونه
عکس از راجيش جآنتی لال- رقص نی دوشيزگان زولو1387-02-12
نویسنده زارا مجيدپور
شهرزاد نیوز: در قبيله ی"زُولو"، برای سنجش باکرگی پسرهای نوجوان، روش منحصر به فردی وجود دارد. بعد از کنترل آلت تناسلی واطمينان از سفتی پوست ختنه گاه که يکی از نشانه های باکرگی قلمداد می شود، آزمايش اصلی فرا می رسد. کنترل کنندگان دو سر طنابی را به تنه ی دو درخت متصل می کنند، ارتفاع اين طناب از زمين حدود يک متر اندازه گيری می شود. پسرهای نوجوان می بايست با کمی فاصله از طناب و بدون مدد گرفتن از دست شان، به صورت مستقيم به طناب ادرار نمايند ، پسرهای که ازعهده اين کار برآيند باکره محسوب می شوند
قبيله ی زُولو بزرگترين قبيله در آفريقای جنوبي ست که عموما در استان کُوازُولو – ناتال ساکن می باشند .جمعيت اين قبيله به 11 ميليون نفر میرسد. آنان علاوه بر آفريقای جنوبی در کشورهای زيمبابوه ، موزامبيک و زامبيا نيز حضور دارند
دختران اين قبيله تا زماني که ازدواج نکرده اند، نيم تنه ی بالای خود را نمی پوشانند. در دوران نامزدی، دخترها گردنبند ِ نسبتا بلندی که سينه ی آنها را کمی می پوشاند به گردن می آويزند، اين گردنبند که از منجوقهای رنگارنگ و زيبايی تهيه می شود نشان از مهر دختر به نامزدش دارد. تنها بعد از ازدواج است که دختران می بايست بالا تنه ی خود را بپوشانند. البته اين گونه پوشش تنها در روستاها و مناطقی از استان کووازولو – ناتال ديده می شود . در شهرهای بزرگ دختران زولو از پوشش بوميشان استفاده نمی کنند
در حاليکه در آفريقای جنوبی ، از هر 5 نفر يک نفر مبتلا به اچ آی وی – ايدز است، تنها راه حلی که گويا توجه روئسای اين قبيله را برای مهار اين بيماری هولناک جلب می نمايد آزمايش بکارت دخترها و پسرهای نوجوان است. هر چند اين مساله عواقب خاص خود را بخصوص برای دختران به همراه دارد. دخترانی که از اين امتحان سربلند بيرون نيايند وسايل شرمساری خانواده ی خود را فراهم می آورند .در اغلب موارد دخترهای غير باکره توسط اعضای خانواده ی خود مورد ضرب و شتم قرار می گيرند
باکره بودن نه تنها باعث سرفرازی دختر و خانواده اش می گردد، بلکه به او فرصت داده می شود تا در" رقص نی " همراه با ديگر دختران شرکت داشته باشد. حضور در اين جشن شاهانه برای هر دوشيزه ی زولویی افتخاری بزرگ به حساب می آید. هر ساله در ماه سپتامبر مراسم "رقص نی "توسط پادشاه ِقبيله ی زولو برگزار می شود. در اين جشن بيش از 10 هزار دخترجوان با نی های بلندی در دست نزد پادشاه به رقص و پايکوبی می پردازند. مراسم رقص نی چهار روز به طول می انجامد اما برای فراهم کردن مقدمات اين جشن ماهها وقت صرف می گردد
