زن باکره مثل مبل نو می مونه

عکس از راجيش جآنتی لال- رقص نی دوشيزگان زولو

1387-02-12
نویسنده زارا مجيدپور


شهرزاد نیوز: در قبيله ی"زُولو"، برای سنجش باکرگی پسرهای نوجوان، روش منحصر به فردی وجود دارد. بعد از کنترل آلت تناسلی واطمينان از سفتی پوست ختنه گاه که يکی از نشانه های باکرگی قلمداد می شود، آزمايش اصلی فرا می رسد. کنترل کنندگان دو سر طنابی را به تنه ی دو درخت متصل می کنند، ارتفاع اين طناب از زمين حدود يک متر اندازه گيری می شود. پسرهای نوجوان می بايست با کمی فاصله از طناب و بدون مدد گرفتن از دست شان، به صورت مستقيم به طناب ادرار نمايند ، پسرهای که ازعهده اين کار برآيند باکره محسوب می شوند

قبيله ی زُولو بزرگترين قبيله در آفريقای جنوبي ست که عموما در استان کُوازُولو – ناتال ساکن می باشند .جمعيت اين قبيله به 11 ميليون نفر میرسد. آنان علاوه بر آفريقای جنوبی در کشورهای زيمبابوه ، موزامبيک و زامبيا نيز حضور دارند

.
دختران اين قبيله تا زماني که ازدواج نکرده اند، نيم تنه ی بالای خود را نمی پوشانند. در دوران نامزدی، دخترها گردنبند ِ نسبتا بلندی که سينه ی آنها را کمی می پوشاند به گردن می آويزند، اين گردنبند که از منجوقهای رنگارنگ و زيبايی تهيه می شود نشان از مهر دختر به نامزدش دارد. تنها بعد از ازدواج است که دختران می بايست بالا تنه ی خود را بپوشانند. البته اين گونه پوشش تنها در روستاها و مناطقی از استان کووازولو – ناتال ديده می شود . در شهرهای بزرگ دختران زولو از پوشش بوميشان استفاده نمی کنند

در حاليکه در آفريقای جنوبی ، از هر 5 نفر يک نفر مبتلا به اچ آی وی – ايدز است، تنها راه حلی که گويا توجه روئسای اين قبيله را برای مهار اين بيماری هولناک جلب می نمايد آزمايش بکارت دخترها و پسرهای نوجوان است. هر چند اين مساله عواقب خاص خود را بخصوص برای دختران به همراه دارد. دخترانی که از اين امتحان سربلند بيرون نيايند وسايل شرمساری خانواده ی خود را فراهم می آورند .در اغلب موارد دخترهای غير باکره توسط اعضای خانواده ی خود مورد ضرب و شتم قرار می گيرند

روئسای اين قبيله تمايلی ندارند که به جوانان در باره ی کاندوم و استفاده از آن آموزش داده شود. استدلال آنان اين است که استفاده از کاندوم و آموزش در اين زمينه، حس کنجکاوی را در دخترها و پسرها برمی انگيزد و همين مساله سبب می گردد که آنان به داشتن رابطه ی جنسی ترغيب شوند! اين در حاليست که تعداد مبتلايان به ايدز در اين قبيله بسيار بيشتر از ديگر قبايل کشور است.
باکره بودن نه تنها باعث سرفرازی دختر و خانواده اش می گردد، بلکه به او فرصت داده می شود تا در" رقص نی " همراه با ديگر دختران شرکت داشته باشد. حضور در اين جشن شاهانه برای هر دوشيزه ی زولویی افتخاری بزرگ به حساب می آید. هر ساله در ماه سپتامبر مراسم "رقص نی "توسط پادشاه ِقبيله ی زولو برگزار می شود. در اين جشن بيش از 10 هزار دخترجوان با نی های بلندی در دست نزد پادشاه به رقص و پايکوبی می پردازند. مراسم رقص نی چهار روز به طول می انجامد اما برای فراهم کردن مقدمات اين جشن ماهها وقت صرف می گردد

برخی از دختران با پوشيدن لباسهای رنگارنگ خود را از غير باکره ها متمايز می سازند. البته گاهی اين نوع پوشش رنگی برای باکرگان خطراتی چون " تجاوز" را به همراه دارد.برخی از مردم اين قبيله باور دارند که اگر فرد ِمبتلا به ايدز با دختر ِباکره ای بياميزد بيماری از تن بيمار رخت خواهد بست !اين تفکر غلط نه تنها دختران بلکه کودکان خردسال وحتی نوزادان را نيز مورد تعرض قرار می دهد .اِندِلوو، شاهزاده ی زولو، خواهرپادشاه قبيله و مجری مراسم رقص نی با تاکيد بسيار بر بکارت رقصندگان می گويد:

"دختر باکره مثل "مبل " نو می مونه که هيچ کسی روش ننشسته باشه. به هر حال بين مبل نو و مبل کارکرده فرق هست!"

سپتامبر هر سال توريستهای بسياری برای ديدن رقص نی به استان کووازولو – ناتال آفريقای جنوبی مسافرت می نمايند. البته در چند

سال اخير محدوديتهایی برای عکسبرداری از دوشيزگان رقصنده به مرحله ی اجرا درآمده است .علت اين محدوديتها به خاطر سوء استفاده ی برخی از توريستها از عکسهای دختران نيمه عريان رقصنده است. به همين دليل عکسبرداری از مراسم بدون کسب اجازه از برگزار کنندگان عملا امکان پذير نيست

توضیح شهرزاد نیوز: زارا مجیدپور، ساکن آفریقای جنوبی است

zaramajidpour@yahoo.co.uk