عکس از مجله ی زنان چين.
برگردان: زارا مجيدپور
..٨ آذر ١٣٨٩
شهرزاد نیوز: هر سال، روز دوازدهم از ماه هفتم قمری، روزی است که جوانان قوم "توجيا" در قلمرو خودمختار اِنشی توجيا ميائو در مرکز استان "خُوبِی" در چين، به بازارهای محلی روی می آورند تا در آن جا يار و دلدار خود را بيابند. قبل از روی کار آمدن جمهوری خلق چين، زنان جوان توجيا تنها اجازه داشتند که در چنین روزی در بازارهای محلی حضور يابند و رفت وآمد در روزهای ديگر برای آنان ممنوع بود. از همين روی، از این روز با نام " ديدار زنان جوان توجيا" یاد می شود که امروزه عنوان "روز ولنتاين اصلی" به خود گرفته است.
.
شهرزاد نیوز: هر سال، روز دوازدهم از ماه هفتم قمری، روزی است که جوانان قوم "توجيا" در قلمرو خودمختار اِنشی توجيا ميائو در مرکز استان "خُوبِی" در چين، به بازارهای محلی روی می آورند تا در آن جا يار و دلدار خود را بيابند. قبل از روی کار آمدن جمهوری خلق چين، زنان جوان توجيا تنها اجازه داشتند که در چنین روزی در بازارهای محلی حضور يابند و رفت وآمد در روزهای ديگر برای آنان ممنوع بود. از همين روی، از این روز با نام " ديدار زنان جوان توجيا" یاد می شود که امروزه عنوان "روز ولنتاين اصلی" به خود گرفته است.
.
پيشينه
.
در روز "ديدار زنان جوان توجيا" جوانان توجيا در بازارهای محلی اِنشی دورهم جمع می شوند، سابقه ی اين رسم و آيين به روستای "شی خويه يئو" در دولت انشی هونگتو، در اواخر حکومت خاندان مينگ(1368-1644)، باز می گردد.
.
از زمان باستان (هيچ سند تاريخی از آغاز اين سنت وجود ندارد) تا تاسيس جمهوری خلق چين در سال 1949، اين رسم زنان جوان توجيا بوده است که قبل از نشستن بر کجاوه ی عروسی، گريه سر داده و آواز می خواندند. دليل اين غم و ناراحتی چه بود؟ دليلش آن بود که دختر مجبور بود برای هميشه از خانواده اش خداحافظی نمايد؛ در حالی که از آينده ی خود مطمئن نبود و درباره ی همسر و خانواده ای او اندک يا هيچ اطلاعی نداشت.
.
در دوران حکمرانی سلسله های يوان(1279-1368)، مينگ (1368-1644) و چينگ(1644-1911)، اربابان فئودال، حق داشتند که در شب عروسی دختران جوان توجيا - به عنوان عروسی از رعيت هایشان - با آنان همبستر
شوند.
.
زنان قوم توجيا، بيزار از چنين رسمی، سالها مبارزه کردند تا سرنوشت خود را به دست گيرند. آنان برای کسب حقوق خود، از جمله حفظ بکارت، رو در روی اربابان فئودال ايستادند. در واقع اين زنان بودند که با انتخاب و ناميدن يک روز به عنوان "روز ديدار زنان جوان توجيا" مجالی يافتند تا در آن روز جفت و همسر خود را بيابند.
.
در گذشته های دور مردم توجيا در اعماق کوه ها زندگی می کردند، در نتيجه جوانان شانس کمی برای يافتن جفت بالقوه خود داشتند. در آن دوران همسريابی غالبا بر اساس خواست والدين و توانايی دلال های محبت بستگی داشت.
.
آن روش ازدواج موجب می شد که بسياری از داستانهای عاشقانه ی غم انگيز به وقوع بپيوندد، وقايعی چون ازدواج بسياری با خويشان بسيار نزديکشان. روز ديدار زنان جوان توجيا، موقعيت مناسبی بود برای جوانان تا در آن روز جفت خود را بنا به ميل خود انتخاب نمايند و اين مساله از پيشرفت اجتماعی مردم چين خبر می داد.
.
چانه زنی
.
امروزه بسياری از کاسبان از روز ديدار زنان جوانان توجيا، به عنوان فرصتی برای پول درآورن استفاده می کنند. در این روز خيابان اِنشی مملو از فروشندگان عموما محلی است که صبح زود به همراه جمعيت بزرگی از مردم به سمت بازارها هجوم می آورند. مردم ديگر نقاط چين نيز برای تماشای مراسم با اين موج انسانی همراه می شوند.
.
برای دامن زدن به حال و هوا، در این روز گروههای تئاتر و دسته های طبال نیز برنامه اجرا می کنند و جوانان توجيا، با ظاهر و پوشش های ساختگی، به دنبال جفت های خود می گردنند. مثلا مرد جوانی سبد خالی را بر پشت خود حمل می نمايد و تظاهر می کند که در بازار به جستجوی چيزی است و از همين روی به اطرافش چشم می دواند. اگر مرد از زن فروشنده ای خوشش بيايد، از او قيمت کالایی را که برای فروش آورده می پرسد.
.
چانه زنی بر سر کالا مجالی است برای هر يک تا نه تنها ميزان درايت طرف مقابل را بسنجند بلکه درباره ی يکديگر نيز بيشتر بياموزند. معمولا زن قيمت را بالا می گويد تا مرد فرصتی يابد برای چانه زنی، و زن از اين موقعيت استفاده می نمايد تا به قدرت سخنوری و ميزان درايت مرد پی ببرد.
.
اگر زن به مرد بی علاقه باشد قيمت کالا را افزايش می دهد. با بالا رفتن قيمت، مرد می بايست به سرعت و با رعايت ادب آن مکان را ترک نمايد. چنانچه زن به مرد علاقمند گردد، قيمت کالايش را بتدريج پايين می آورد که اين نشانه ی آن است که زن خواهان همصحبتی با مرد است. در چنين موقعیتی زن و مرد بازار پر سر و صدا را پشت سر می گذارند و در جایی خلوت با يکديگر به گفتگو می نشينند.
.
آواز خوانی عاشقانه
.
اگرچه معامله و کسب و کار در "روز ديدار زنان جوان توجيا" بسيار حائز اهميت است، با اين حال اين مساله نمی تواند بر رسم آواز خوانی بومی و عاشقانه سايه افکند. بعد از علاقه مندی زن و مرد به يکديگر، زن با خواندن ترانه ای بومی به مرد می فهماند که مجرد است و در مقابل، مرد نيز به نشانه ی علاقمندی راستينش به زن، به آواز خوانی می پردازد و ترانه وسيله ای می گردد برای برقراری ارتباط بين آن دو.
.
اگر زن از مرد در مورد سايز پايش سوال نمايد و به او بگويد که می خواهد کفشی برای او تهيه کند، از طالب بودن زن جوان به ارتباط بيشتری حکايت می کند، در اين مرحله هر يک از آنها در باره خانواده و پيشينه اش برای ديگری سخن می گوید.
.
در دوران گذشته زن و مرد به نشانه دوام و ماندگاری عشقشان، هريک چيزی به ديگری می داد. مرد معمولا گوشواره يا شانه ای از عاج يا سوزن های قلاب دوزی شده به زن هديه می داد و در مقابل زن نيز يک جفت کفش - که به دست خود تهيه کرده بود - جوراب، کيف يا کيسه ی سوزن دوزی شده ای به مرد می داد؛ چند روز بعد، مرد جوان به ملاقات خانواده ی دختر می رفت تا دخترشان را از آنان خواستگاری نمايد.
.
در چنين روزی برخی از جوانان در مسابقه ی آواز خوانی شرکت می کنند و با خواندن آوازهای عاشقانه با يکديگر به رقابت می پردازند تا با پيروزی در آن، قلب زنان جوان را بربايند. معمولا بعد از مدتی آواز خواندن، برخی از مردان آوازه خوان دلداری می يابند و از مسابقه کنار می کشند تا در مکانی آرام با زن مورد علاقه خود راز و نیاز کنند.
.
در روز مذکور برخی از والدين محلی دختر يا پسر خود را به بازار می برند و در آنجا عروس و يا داماد آينده خود را می جويند. اگر دختری مورد توجه مادر مردی جوان قرار گرفت، مادر از پسرش می خواهد که با دختر ديدار نمايد.
.
در سالهای اخير در استان اِنشی تلاش های مختلفی در جهت ارتقای بيشتر محتوای "روز ديدار زنان توجيا" صورت گرفته است. در سال 2009 وزير فرهنگ چين اين روز را در فهرست ميراث فرهنگی ناملموس استان خُوبِی نامزد نمود.
.
.
.
در روز "ديدار زنان جوان توجيا" جوانان توجيا در بازارهای محلی اِنشی دورهم جمع می شوند، سابقه ی اين رسم و آيين به روستای "شی خويه يئو" در دولت انشی هونگتو، در اواخر حکومت خاندان مينگ(1368-1644)، باز می گردد.
.
از زمان باستان (هيچ سند تاريخی از آغاز اين سنت وجود ندارد) تا تاسيس جمهوری خلق چين در سال 1949، اين رسم زنان جوان توجيا بوده است که قبل از نشستن بر کجاوه ی عروسی، گريه سر داده و آواز می خواندند. دليل اين غم و ناراحتی چه بود؟ دليلش آن بود که دختر مجبور بود برای هميشه از خانواده اش خداحافظی نمايد؛ در حالی که از آينده ی خود مطمئن نبود و درباره ی همسر و خانواده ای او اندک يا هيچ اطلاعی نداشت.
.
در دوران حکمرانی سلسله های يوان(1279-1368)، مينگ (1368-1644) و چينگ(1644-1911)، اربابان فئودال، حق داشتند که در شب عروسی دختران جوان توجيا - به عنوان عروسی از رعيت هایشان - با آنان همبستر
شوند..
زنان قوم توجيا، بيزار از چنين رسمی، سالها مبارزه کردند تا سرنوشت خود را به دست گيرند. آنان برای کسب حقوق خود، از جمله حفظ بکارت، رو در روی اربابان فئودال ايستادند. در واقع اين زنان بودند که با انتخاب و ناميدن يک روز به عنوان "روز ديدار زنان جوان توجيا" مجالی يافتند تا در آن روز جفت و همسر خود را بيابند.
.
در گذشته های دور مردم توجيا در اعماق کوه ها زندگی می کردند، در نتيجه جوانان شانس کمی برای يافتن جفت بالقوه خود داشتند. در آن دوران همسريابی غالبا بر اساس خواست والدين و توانايی دلال های محبت بستگی داشت.
.
آن روش ازدواج موجب می شد که بسياری از داستانهای عاشقانه ی غم انگيز به وقوع بپيوندد، وقايعی چون ازدواج بسياری با خويشان بسيار نزديکشان. روز ديدار زنان جوان توجيا، موقعيت مناسبی بود برای جوانان تا در آن روز جفت خود را بنا به ميل خود انتخاب نمايند و اين مساله از پيشرفت اجتماعی مردم چين خبر می داد.
.
چانه زنی
.
امروزه بسياری از کاسبان از روز ديدار زنان جوانان توجيا، به عنوان فرصتی برای پول درآورن استفاده می کنند. در این روز خيابان اِنشی مملو از فروشندگان عموما محلی است که صبح زود به همراه جمعيت بزرگی از مردم به سمت بازارها هجوم می آورند. مردم ديگر نقاط چين نيز برای تماشای مراسم با اين موج انسانی همراه می شوند.
.
برای دامن زدن به حال و هوا، در این روز گروههای تئاتر و دسته های طبال نیز برنامه اجرا می کنند و جوانان توجيا، با ظاهر و پوشش های ساختگی، به دنبال جفت های خود می گردنند. مثلا مرد جوانی سبد خالی را بر پشت خود حمل می نمايد و تظاهر می کند که در بازار به جستجوی چيزی است و از همين روی به اطرافش چشم می دواند. اگر مرد از زن فروشنده ای خوشش بيايد، از او قيمت کالایی را که برای فروش آورده می پرسد.
.
چانه زنی بر سر کالا مجالی است برای هر يک تا نه تنها ميزان درايت طرف مقابل را بسنجند بلکه درباره ی يکديگر نيز بيشتر بياموزند. معمولا زن قيمت را بالا می گويد تا مرد فرصتی يابد برای چانه زنی، و زن از اين موقعيت استفاده می نمايد تا به قدرت سخنوری و ميزان درايت مرد پی ببرد.
.
اگر زن به مرد بی علاقه باشد قيمت کالا را افزايش می دهد. با بالا رفتن قيمت، مرد می بايست به سرعت و با رعايت ادب آن مکان را ترک نمايد. چنانچه زن به مرد علاقمند گردد، قيمت کالايش را بتدريج پايين می آورد که اين نشانه ی آن است که زن خواهان همصحبتی با مرد است. در چنين موقعیتی زن و مرد بازار پر سر و صدا را پشت سر می گذارند و در جایی خلوت با يکديگر به گفتگو می نشينند.
.
آواز خوانی عاشقانه
.
اگرچه معامله و کسب و کار در "روز ديدار زنان جوان توجيا" بسيار حائز اهميت است، با اين حال اين مساله نمی تواند بر رسم آواز خوانی بومی و عاشقانه سايه افکند. بعد از علاقه مندی زن و مرد به يکديگر، زن با خواندن ترانه ای بومی به مرد می فهماند که مجرد است و در مقابل، مرد نيز به نشانه ی علاقمندی راستينش به زن، به آواز خوانی می پردازد و ترانه وسيله ای می گردد برای برقراری ارتباط بين آن دو.
.
اگر زن از مرد در مورد سايز پايش سوال نمايد و به او بگويد که می خواهد کفشی برای او تهيه کند، از طالب بودن زن جوان به ارتباط بيشتری حکايت می کند، در اين مرحله هر يک از آنها در باره خانواده و پيشينه اش برای ديگری سخن می گوید.
.
در دوران گذشته زن و مرد به نشانه دوام و ماندگاری عشقشان، هريک چيزی به ديگری می داد. مرد معمولا گوشواره يا شانه ای از عاج يا سوزن های قلاب دوزی شده به زن هديه می داد و در مقابل زن نيز يک جفت کفش - که به دست خود تهيه کرده بود - جوراب، کيف يا کيسه ی سوزن دوزی شده ای به مرد می داد؛ چند روز بعد، مرد جوان به ملاقات خانواده ی دختر می رفت تا دخترشان را از آنان خواستگاری نمايد.
.
در چنين روزی برخی از جوانان در مسابقه ی آواز خوانی شرکت می کنند و با خواندن آوازهای عاشقانه با يکديگر به رقابت می پردازند تا با پيروزی در آن، قلب زنان جوان را بربايند. معمولا بعد از مدتی آواز خواندن، برخی از مردان آوازه خوان دلداری می يابند و از مسابقه کنار می کشند تا در مکانی آرام با زن مورد علاقه خود راز و نیاز کنند.
.
در روز مذکور برخی از والدين محلی دختر يا پسر خود را به بازار می برند و در آنجا عروس و يا داماد آينده خود را می جويند. اگر دختری مورد توجه مادر مردی جوان قرار گرفت، مادر از پسرش می خواهد که با دختر ديدار نمايد.
.
در سالهای اخير در استان اِنشی تلاش های مختلفی در جهت ارتقای بيشتر محتوای "روز ديدار زنان توجيا" صورت گرفته است. در سال 2009 وزير فرهنگ چين اين روز را در فهرست ميراث فرهنگی ناملموس استان خُوبِی نامزد نمود.
.
.
.و.
توضيح شهرزاد نیوز : تيتر اصلی این متن "عشق در اعماق کوه" نام دارد که در مجله "زنان چین" درج شده است.
.
