برگردان: زارا مجيدپور
١٠ فروردین ١٣٨٩
شهرزادنیوز: در بسياری از کشورهای جنوب آفريقا از جمله موزامبيک قانون ضد قاچاق انسان به تصويب رسيده است. از تصويب اين قانون در کشور ما بيش از يک دهه می گذرد، اما تحقيقات نشان داده است که سنديکای قاچاق انسان تقريبا از مصونيت مجازات در آفريقای جنوبی برخوردارند.
کاوش ما چهارهفته‌ی پیش از شهر ژوهانسبورگ آغاز شد. روزنامه‌نگار ما - سيتی پرس- با عنوان جعلی صاحب يک روسپی‌خانه، خواستار خريد زنان جوان تن فروش موزامبيکی شد. در ژوهانسبورگ ما به همدست سنديکای موزامبيکی، کسی که از سال 2004 با باند قاچاق دختران و زنان در اين شهرهمکاری می‌کند، معرفی شديم. زنان و دختران به باشگاه‌ها يا روسپی خانه‌های رندبرگ و هيلبرئو - در ژوهانسبورگ- تحويل داده می‌شوند
بنا به گفته‌ی او "بعضی از اونا شانزده ساله بودن." در موزامبيک به دختران گفته می‌شود که به عنوان گارسون به آفريقای جنوبی می‌روند، اما زمانی که به مقصد می‌رسند، قاچاقچيان به آنان می‌گويند که در واقع می‌بايست تن‌فروشی نمايند
کسانی که از اين کار سر باز زنند، تحت خشونت جسمی قرار می گيرند و حتی به آنها تجاوز می‌شود تا زمانی که به انجام آن رضايت دهند. قاچاقچيان، بدون اطلاع از هويت واقعي‌مان، به ما اجازه دادند که همراه آنان به ماپوتو- پايتخت موزامبيک- مسافرت نمايیم، جايی که ما به چهار تن از اعضای سنديکا معرفی شديم
ما اغلب مکالمات را- به صورت مخفی- ضبط نموديم. امبرتو کيوئه يکی از مردانی بود که ديدار نموديم، او کارمند بانکی در ماپوتو است و مسئول ارسال عکس دختران به مشتريان. اعضای سنديکا شامل پانزده نفر موزامبيکی و چند فرد چينی می‌باشند، بعلاوه افرادی که "حمل و نقل کننده‌ها"، "به خدمت درآ
ورندگان"، "جستجوگران"، و "نگهبانان" خوانده می‌شوند. ما درخواست کردیم با رييس سنديکا که تاجری است به نام جتوله، ملاقات کنیم، اما او پيام فرستاد که زمانی با ما ديدارخواهد نمود که ما زنان را خريداری کرده باشيم
ورندگان"، "جستجوگران"، و "نگهبانان" خوانده می‌شوند. ما درخواست کردیم با رييس سنديکا که تاجری است به نام جتوله، ملاقات کنیم، اما او پيام فرستاد که زمانی با ما ديدارخواهد نمود که ما زنان را خريداری کرده باشيمنندو ماسينگی، ساکن رستنويل ژوهانسبورگ، حمل و نقل کننده‌ی اصلی محسوب می شود. او به صورت هفتگی به ماپوتو سفر می‌کند و با استفاده از اتومبيل ايسوزو دو کابينه‌اش، زنان را به- آفريقای جنوبی- منتقل می‌نمايد. بنا به گفته خودش، پليس‌ها "دوستانه" به او کمک می‌کنند تا او زنان را از طريق پست مرزی لمبومبو قاچاق نمايد
ماسينگی می‌گويد: "هفته پيش سه دختر، دو تا موزامبيکی و يک چينی – رو در ماپوتوی موزامبيک سوار کردم و آنها را در هيلبرئو تحويل دادم. حالا اونا رفته ن."
کار جوزه ماچاوا و آنتنيو تاولا يافتن اعضا و نيروی جديد- دختران و زنان جوان برای فروش- و نگهبانی از آنان است. از آنان سوال کرديم که آيا سنديکا قادر است دختران زير سن قانونی را به دست آورد؟ تاولا پاسخ داد: "بله، ما می‌تونيم هر زمانی اونا رو به دست بياريم. اين کار آسونه، فقط وقت لازم داريم."
چند روز بعد در ماپوتو قاچاقچيان زنان - به دليل جلب شدن اطمينان شان- موافقت کردند که کالاهای انسانی خود را به ما نشان دهند. دو هفته‌ی پيش به يک آپارتمان درب و داغان و کثيف در مرکز شهر وارد شديم؛ جايی که سه زن موزامبيکی، ظاهرا همگی هجده ساله به مبلغ پنج هزار رند- واحد پول آفريقای جنوبی - برای فروش به ما عرضه شدند.
زن مسن‌تری که از پالميرا، آليس و ماريا مواظبت می کرد به آنان دستور داده بود که برای جلوه‌گری لباس‌های زيبا بر تن نمايند و به ما نيز اجازه داده شد که از آنان عکس بگيريم. دختران جوان با خوشحالی جلوی دوربين ژست می‌گرفتند، آنان هنوز بر اين گمان بودند که به عنوان گارسون به آفريقای جنوبی خواهند رفت.
قاچاقچيان می‌گويند: "پنج هزار رند- معادل تقريبی هفتصد دلار آمريکا- برای هر زن؛ بعلاوه حمل و نقل و"آماده‌سازی" آنان برای تن فروشی. آنان به ما اطمينان می‌دهند که زمانی که دخترها به ما تحويل داده می‌شوند با آنها "صحبت" شده و آنان آمادگی همبستری با مردان را خواهند داشت.
تاولا می‌گويد: "در آفريقای جنوبی يک بارمستقيم به اونا مي گيم.- و سپس ما را مخاطب می‌سازد و ادامه می‌دهد- نگران نباش، تو هيچ مشکلی با اونا نخواهی داشت. ما باهاشون صحبت می‌کنيم." در طول تحقيقات پی می‌بريم که "صحبت کردن" گاهی شامل تعدی جنسی و تجاوز است.
هنگام ورود دختران به خانه‌های امن در ژوهانسبورگ، پاسپورت و پول آنان توسط قاچاقچيان ضبط می‌شود و به آنان گفته می‌شود که می‌بايست تن‌فروشی کنند. کسانی که به خواسته قاچاقپيان تن در ندهند و يا در برابر خواست آنان مقاومت نمايند، تهديد می‌شوند، مورد حمله قرار می‌گيرند و يا به آنان تعدی جنسی می‌شود و سپس به باشگاه‌ها يا روسپی‌خانه‌ها تحويل داده می‌شوند.
روز بعد ما به سمت راندون، عمارتی در ماتول که در حومه‌ی شهر ماپوتو است، حرکت کرديم. خیلی زود شش زن چينی به همراه محموله‌ی کشتی‌ی به شهر بندری بيرا، در مرکز موزامبيک وارد شدند.
چند نفر عضو سنديکا، زنان را به ماپوتو منتقل کردند، جايی که اعضای چينی سنديکا و چند تن ديگر از گروه تبهکار زنان را تا خانه- امن- اسکورت نمودند. قاچاقچيان به ما گفتند که تا به حال چهار زن چينی فروخته شده‌اند و غير قابل دسترس می‌باشند، اما هنوز دو دختر چينی يکی نوزده ساله و ديگری بيست ساله، به قيمت ده هزار رند برای هر يک- معادل تقريبی هزار و چهار صد دلار آمريکا- فروشی می‌باشند.
به ما گفته شد که آنان تمايل به تن‌فروشی دارند و می‌دانند که چه چيزی در آفريقای جنوبی در انتظارشان است. تاولا می‌گويد: "اونا با روی گشاده و رضايت اون کار رو انجام می‌دن. در حقيقت در حال حاضر اونا به ما پيام دادن."
خبرنگار ما موافقت نمود که دو زن موزامبيکی و دو زن چينی را خريداری نمايد. ما از سنديکا درخواست کرديم که زن‌ها را تا بازگشت ما به موزامبيک و هماهنگی برای انتقالشان به ژوهانسبورگ و تحويل به روسپی‌خانه ساختگی و قلابي‌مان نگاه دارند.
سه شنبه، هنگام ملاقات دوباره با تاولا، ماچاوا و ماسينگی، پی برديم که سه زن از پنج زنی که برای خريد به ما ارائه شده بودند، به ژوهانسبورگ و يکی به شهر دربن منتقل شده اند. قاچاقچيان گفتند که آنان قادرند دختران موزامبيکی بيشتری به دست آورند و شنبه دو زن چينی ديگر به موزامبيک وارد خواهند شد. آنان هنوز فروشی هستند و می‌توانند يکشنبه در ژوهانسبورگ باشند.
در اين ضمن، واسطه ما با وزير کشور موزامبيک تماس گرفت و او را از فعاليتهای سنديکا مطلع ساخت. در موزامبيک پليس تحت فرمان وزارت کشور است. سه شنبه ما با مقامات عاليرتبه در وزارت خانه ملاقات کرديم.
روز چهارشنبه طی ملاقات ديگری با اعضای سنديکا در ميخانه‌ای در مرکز ماپوتو، يک تيم پليس با پوشش غير رسمی، تاولا، ماچا و ماسينگی را دستگير کرد. پالميرای هجده ساله که تصور می‌رفت همان روز به آفريقای جنوبی منتقل شده، از قاچاقچيان گرفته شد و احتمالا به عنوان شاهد عليه آنان استفاده خواهد شد.
عبدل کريما عيسی، رييس شبکه ی ضد قاچاق کودکان در جنوب آفريقا می‌گويد: "در موزامبيک هيچ فردی به دليل قاچاق انسان محکوم نشده، اگر چه اين قانون در سال 2008 تصويب شده است
منبع: سيتی پرس، ۲۱ مارس2010
